Kao Dragan David Dabić bez ikakvih problema u Srbiji se bavio alternativnim medicinskim disciplinama te je na taj način zarađivao novac u privatnoj ordinaciji u Beogradu. Navodno, ni ljudi kod kojih je radio, a ni njegovi stanodavci nisu znali o kome se radi s obzirom na to da je imao dugu kosu i bradu te da je imao običaj nositi šešir. Posljednja poznata adresa na kojoj je živio bila je u Novom Beogradu
Osuđeni ratni zločinac, političar i bivši čelnik danas bh. entiteta Republika Srpska Radovan Karadžić uhapšen je u ponedjeljak 21. jula 2008 godine u kasnim večernjim satima nakon dugih 13 godina skrivanja pod lažnim imenom i prezimenoim. Ovaj po zanimanju psihijatar, ali i pjesnik, uhapšen je u združenoj akciji srbijanskih službi bezbjednosti.
Neposredno nakon što je utvrđeno da je Dragan David Dabić, kako je pisalo u njegovim ispravama, zapravo Radovan Karadžić, priveden je istražnom sudiji Vijeća za ratne zločine Okružnog suda u Beogradu u skladu sa Zakonom o saradnji s Međunarodnim krivičnim tribunalom za bivšu Jugoslaviju.
Kao Dragan David Dabić bez ikakvih problema u Srbiji se bavio alternativnim medicinskim disciplinama te je na taj način zarađivao novac u privatnoj ordinaciji u Beogradu. Navodno, ni ljudi kod kojih je radio, a ni njegovi stanodavci nisu znali o kome se radi s obzirom na to da je imao dugu kosu i bradu te da je imao običaj nositi šešir. Posljednja poznata adresa na kojoj je živio bila je u Novom Beogradu.
Rođen je 19. juna 1945. godine u Petnjici, blizu općine Šavnik u Crnoj Gori. Nakon završetka studija 1971. godine počinje raditi u sarajevskoj bolnici Koševo, kao psihijatar. Godine 1974/75. apsolvira postdiplomski studij, nakon školovanja u Zagrebu i Beogradu, na Columbia University u New Yorku. Bio je u bijegu čak 13 godina, a prva optužnica protiv njega je potvrđena 24. jula 1995. godine.
Haški tribunal drugostepenom ga je presudom u martu 2019. godine osudio na doživotnu kaznu zatvora zbog počinjenih zločina protiv čovječnosti, istrebljenje, ubojstva, ubistva kao kršenja zakona ratovanja, deportaciju, nehumana djela i prisilno premještanje, širenje terora, protupravne napade na civile te uzimanje talaca – koje je on počinio u svojstvu prvog predsjednika, tj. efektivnog osnivača RS-a i u svrhu stvaranja RS-a.
Izuzmemo li ratne zločine, Karadžić je bio privođen i zbog privrednog kriminala. Zanimljivo je da je krajem 1983. godine Karadžić je počeo raditi u bolnici u beogradskom predgrađu Voždovcu. Zbog nemogućnosti supruge da dobije posao u Beogradu porodica je ostala u Sarajevu dok je Karadžić provodio radne dane u Beogradu. 1. novembra 1984. godine je uhapšen zbog optužbi da je državnim novcem sagradio vikendicu na Palama. Poslije 11 mjeseci u pritvoru, Karadžić je pušten zbog nedostatka dokaza.
Nedugo zatim sud u Sarajevu ponovo otvara ovaj slučaj i Karadžić biva zatvoren u sarajevskom istražnom zatvoru. 26. septembra 1985. godine Karadžić je osuđen na tri godine zatvora. Zbog već provedenog vremena u pritvoru Karadžić nije morao odsluživati ostatak kazne.
Kada je tek uhapšen Radovan Karadžić, tužilac Serge Brammert je kazao da je to veoma bitan dan za žrtve koje su čekale na njegovo hapšenje.
“Informiran sam od svojih kolega u Beogradu o uspješnoj operaciji koja je rezultirala hapšenjem Radovana Karadžića. Uime Ureda tužioca, želio bih čestitati srbijanskim vlastima, naročito Nacionalnom savjetu za sigurnost, Srbijanskom akcionom timu zaduženom za traganje za bjeguncima i Uredu tužioca za ratne zločine, na postizanju ovog velikog koraka u saradnji sa Tribunalom”, kazao je on.
