Dok se Srbija suočava sa zimskim hladnoćama, Pešterska visoravan ostaje simbol surovih vremenskih uslova i nepokolebljive izdržljivosti ljudi koji tamo žive. U selu Karajukića Bunari, nadomak Sjenice, zima nije samo godišnje doba, već način života. Temperature koje se spuštaju i do -42°C ne sprečavaju djecu da redovno pohađaju nastavu u Osnovnoj školi „Rifat Burdžović Tršo“.
U školi koja trenutno broji 218 učenika, nastava se odvija bez prekida, bez obzira na ekstremne vremenske uslove. Zahvaljujući organizovanom prevozu, koji funkcioniše uprkos snijegu i ledu, učenici stižu na časove, a grijanje u školi osigurava da nastava teče nesmetano, iako su troškovi energije tokom ovih mjeseci povećani za čak 40 odsto.
Direktor škole Muzafer Bibić, koji je i sam bio učenik ove obrazovne ustanove, prisjeća se vremena kada je škola imala i do 1.500 đaka. Danas, uz smanjen broj učenika, postoji jedna matična škola i šest isturenih odjeljenja. Ipak, ono što se nije promijenilo jeste nepokolebljivi duh djece koja odrastaju u ovim surovim uslovima, naviknuta da se kroz snijeg i led probijaju bez izgovora i izostanaka.
Život na Pešteri nije lak. Oko 3.500 stanovnika ovog kraja oslanja se na stočarstvo, dok se kuće griju isključivo na drva. Tokom zime, domaćinstva troše i preko 20 metara ogrjeva, a izlazak iz kuće ograničen je na nužne obaveze. Uprkos tome, sela još uvijek nisu potpuno napuštena, iako surovi uslovi podstiču mlade da sve češće napuštaju rodni kraj i odlaze u gradove.
Na prostoru iza škole u Karajukića Bunarima izmjerena je najniža temperatura u Srbiji, čak -42°C. No, ovdje se hladnoća ne doživljava kao prepreka, već kao dio svakodnevice. Djeca koja odrastaju u ovakvim uslovima rano uče šta znači snalažljivost, rad i istrajnost, dok zajednica ostaje čvrsto povezana u očuvanju tradicije i obrazovanja. Pešterska zima je možda surova, ali ona odgaja generacije koje su spremne suočiti se s izazovima života, bez obzira na to koliko oni bili teški.
