Najranije datirani dokument, tj. prvi u nizu je Zvanično pismo od strane novopazarskog kajmakama. Datirano je 11. dana mjeseca Zilhidže hidžretske 1274. godine.
U prvom pismu novopazarski kajmakam detaljno opisuje događaj koji se zbio na teritoriji vasojevićke nahije.
Hrišćani koji su naseljeni u deset sela koja se nalaze s obije obale rijeke Lim, jedni pod jurisdikcijom Skadarskog sandžaka a drugi unutar Novopazarskog sandžaka, u saradnji sa pobunjenicima iz Vasojevića i uz podršku Crne Gore istjerali su 19 muslimanskih porodica iz svojih domova.
Uz upotrebu nasilja doveli su ih ispred manastira Berane . Cilj im je bio da ih tu pokrste. Starac koji je odbio da primi pravoslavnu vjeru ubijen je pištoljem od strane sveštenika tog manastira. Njegovo ime je bilo Ibrahim.
Kajmakam dalje navodi da je o ovom događaju imao korespondenciju sa upraviteljem (mudurom) kaze Bihor s ciljem da se utvrde činjenice. Iz ovog pisma se može saznati i sadržaj razgovora sa mudurom Bihora.
Od strane Medžlisa bihorske kaze poslat je ferman gdje se kaže da je broj muslimanskih porodica 26, odnosno 123 muškarca i žene, ne računajući djecu. Način na koji su ih pobunjenici prisilili da promijene vjeru i nova imena koja su im davali nesumnjivo su utvrđeni.
Takođe su istragom došli do zaključka da ubijeni starac nije bio Ibrahim već Tahir Fatić, i da su on i čovjek po imenu Malik okrutno zlostavljani što je za posljedicu imalo Tahirovu smrt dok je Malik bio na samrti.
U pismu se ne navodi kome je upućeno, već se kaže da se Njegovom Veličanstvu uz ovo pismo na uvid dostavlja i gore navedeni ferman.
Odlomak iz rada “NASILNO POKRŠTAVANJE MUSLIMANA U VASOJEVIĆKOJ NAHIJI 1858. GODINE” čiji je autor Admir Adrović
Na slici Vasojevići muslimani 1912. godine
