Predsjedništvo Stranke pravde i pomirenja nedavno je donijelo odluku o svojoj ideološkoj orijentaciji. U saopštenju sa sjednice Predsjedništva se navodi sljedeće:
“Najznačajnija odluka odnosi se na ideološku orijentaciju stranke, koju je usvojio Politički savjet SPP-a. Stranka se ideološki profiliše kao multietnička, multikonfesionalna, liberalno-konzervativna, proevropsku stranka desnog centra. Njen naglasak na podizanju prava manje brojnih naroda i pomirenju među narodima zapadnog Balkana temelji se na načelima pravde.”
Stranka pravde i pomirenja, odnosno Predsjedništvo ove stranke i njen lider, Usama Zukorlić, očigledno ne razumiju šta su političke ideologije i kako one funkcionišu. Prije svega, multietničko i multikonfesionalno je u suprotnosti sa ideologijama desnog centra. Stranke desnog spektra ili desnog centra su stranke koje promovišu tradicionalne vrijednosti JEDNOG NARODA, JEDNE ETNIČKE GRUPE ILI JEDNE KONFESIJE. Desni centar je nespojiv sa multikonfesionalnim i multietničkim jer se te ideje vežu za stranke lijevog spektra. Na lijevoj strani političkog spektra, stranke sebe nazivaju progresivnim i multikulturalnim, dok na desnoj strani promovišu tradicionalne vrijednosti jedne kulture. Dakle, u političkom smislu, ove ideje su suprotstavljene. Lijevo naspram desnog, progresivno naspram tradicionalnog i multietničko naspram monoetničkog.
Dalje, navodi se da je ideologija ove stranke liberalno-konzervativna. Iako liberalni konzervativizam postoji u smislu da je to ideologija gdje konzervativizam usvaja ideje liberalizma, nije moguće “nakačiti” ovu ideologiju na “multietnički desni centar”, šta god ovaj besmisleni termin podrazumijevao.
Dodaje se da je ovo proevropska stranka, ali se ne objašnjava u kom kontekstu. Da li je to stranka koja podržava pristupanje Srbije Evropskoj uniji, ili je samo stranka koja je načelno proevropska?
Na kraju, zaključuje se da “naglasak na podizanju prava manjih brojnih naroda i pomirenju među narodima Zapadnog Balkana temelji se na načelima pravde”. Ukoliko se stranka bori za prava manjih naroda odnosno nacionalnih manjina, onda je to manjinska stranka. Svaka manjinska stranka je prevashodno desnica, jer jednostavno zastupa interese JEDNOG NARODA, te time nikako ne može biti multietnička i multikonfesionalna.
Dalje, pomirenje među narodima Zapadnog Balkana je obično ideja koja se više vezuje za lijeve ili liberalne stranke, dok rijetko koja desnica odnosno konzervativna stranka zastupa ovakve ideje. Ovaj politički biser također se “temelji na načelima pravde”. Autori ovog nakaradnog pamfleta moraju znati da je pravda načelo i da ne postoje načela pravde. Ukoliko ih ima, bilo bi dobro da autori ove “ideološke orijentacije” podijele ta načela sa zainteresiranom javnošću.
Iz ovog kratkog pasusa, vrlo lako se može zaključiti da Stranka pravde i pomirenja nema nikakvu ideologiju, te čak da rukovodstvo ove stranke očigledno nema pojma šta su političke ideologije i kako one funkcionišu. Očigledno je da u nedostatku kvalitetnih ideja, ali i kadrova, ova stranka pribjegava nekim bizarnim potezima. Ovakav politički pamflet može sastaviti neko ko se nikada u životu nije susretao sa političkom literaturom, jer ko god je pročitao šta znače riječi nabacane u ovom saopštenju, nikada ne bi objavio ovu glupost.
Političke ideologije postoje da bi se političke partije profilisale i orijentisale u odnosu na biračko tijelo. Ideologije postoje da bi se izrazili stavovi i kako bi se vrijednosti i stavovi koji postoje u društvu adekvatno formulisali i pretočili u političke vrednosti kojima se može oblikovati društvo ukoliko određena politička partija osvoji vlast. Jasno je da Stranka pravde i pomirenja nema nikakvu ideologiju osim ličnih interesa rukovodstva odnosno predsjednika ove stranke koji bi očigledno da usvoji SVE POLITIČKE IDEOLOGIJE u nadi da će osvojiti što više glasova.
Političke ideologije, odnosno političke partije, ne funkcionišu kako zamišlja Predsjedništvo SPP-a. To nisu porodične firme niti lično vlasništvo, već ozbiljne organizacije usmjerene na kanalisanje političkih interesa. Ukoliko jedna politička organizacija postane vlasništvo jedne porodice, onda dobijamo ovakve “ideološke orijentacije” – nepismene, kontradiktorne i sramotne.
S.R.
