Novi Pazar noću pod svetlima je grad u koji se zaljubi svako ko i jednom kroči u njega. Ulična rasveta osvijetljava gotovo svaki dio grada, a posebno uži centar liči na velike evropske metropole.
Samo pre 97 godina grad je noću bio bukvalno u potpunom mraku. Tek slaba svjetlost dolazila je od par lampi i fenjera. Desetak fenjera postojalo je tek u dvije ulice u samome centru. Za početak osvjetljenje grada i ulične rasvete uzima se 1913. godina kada je Opštinski odbor grada donio odluku o izgradnji Preduzeća za proizvodnju struje.
Tako je počelo provođenje električne energije kroz ulice i naselja Novoga Pazara, a ubrzo zatim struja stiže i u prigradske dijelove. Osvijetljavanje ulica u Novom Pazaru teklo je sporo i teško i dugo je trebalo da se „gaščad“ zamijene sijalicama.
Centrala „Vrbak“ je počela 1928. godine sa radom i imala je snagu od 5 kw za potrebe hotela „Vrbak“, a centrala „Sandžak“ je počela 1931. godine. Novi Pazar u početku dobija centralu sa vodnom tribinom od 105 kilovata. Tadašnja centrala je bila dovoljna za 100 sijalica. Centrala „Sandžak“ imala je vod preko jaza i bila je dovoljna za grad od 10000 stanovnika. Dio Raške je predvojen poviše Jusuf potoka i ukorićen u jaz iz kojeg je sa Velike glave upotrebljavana voda za pokretanje turbine centrale. Jaz je na oduševljenje mladih korišten za kupanje, a posebno hrabriji su skakali ispod centrale u „džombu“. Tada je izgrađeno 23 km električne mreže i osvijetljeno 26 gradskih ulica. Za izgradnju centrale „Sandžak“ bio je zaslužan prije svih Ranko Ivković, a sa njim zasluge za osvijetljavanje Novog Pazara dijele i Džemail Bošnjović, Aćif Hadžiahmetović, Ejup Lajić, Hamza Pećanin i Dušan Vranić.
Zvali ga „majka Novopazaraca“: Ranko Ivković
Elijas Rebronja
