Kontinuitet zločina nad Bošnjacima traje od Balkanskih ratova 1912.godine, pa osnivanjem Kraljevine SHS 1918.godine pa sve do propasti te iste 1941.godine.
Životi Muslimana u Kraljevini su bili izuzetno teški naročito u Sandžaku i Istočnoj Hercegovini.
Genocid u Šahovićima kod Bijelog Polja je samo jedan u nizu zločina o kojima se malo zna i govori.
Apsurd je što je počinjen genocid u kraljevini koja je imala sve organizovane institucije savremene države, koje su morala kazniti zločince ali one su prešutile.
Izvršeno je etničko čišćenje pomenutom prostora.
Povod za genocid je bilo ubistvo Boška Boškovića tadašnjeg poručnika. Za ubistvo su optuženi Šahovićki begovi Jusuf Mehonić i Husein Bošković, koji su osudjeni na pravdi Boga. Iako se zna da su Boška likvidirali Crnogorci.
Dan prije sahrane vlast je naredila da Bošnjaci predaju sve oružje koje posjeduju, da bi to isto bilo predato agresorima.
9 i 10 novembra agresori su krenuli u napad na neonaružane i neratoborne Bošnjake, uz obrazloženje da traže počinioce, prave pokolj u Šehovićima, a nakon toga i u obližnim selima.
Broj ljudskih žrtava po pričama ljudi koji su preživjeli genocid iznosi više od 500. Ubijano je i staro i mlado, srušene su kuće, džamije.
Danas se Šahovići nazivaju Tomaševo u njemu nema nijednog Bošnjaka.
