O Nedžibu Hodžiću iz Novog Pazara, njegovom hapšenju, torturi, mobingu i montiranom sudskom procesu u Sandžaku (Priod 1990/2000 godine iz knjige “Sandžak bez bošnjaka, velikosrpski zločinački plan”).
8. juna 1993 godine srbijanska policija potpomognuta odredima specijalne jedinice izvršila je hapšenje Nedžiba Hodžića, njegovog oca Zuhdije, brata Mehdije i amidže Kema.
Da bi ovo hapšenje bilo izvršeno, Miloševićeve policijske snage su blokirale jedan cijeli dio grada Novog Pazara. Do danas ostaje pitanje neobjašnjive policijske strategije, dali je u pitanju bio neki vid straha ili potreba za spektakularizmom?
Nedžib Hodžić u vrijeme hapšenja obavljao je funkcije unutar Stranke demokratske akcije Sandzaka koja je u to vrijeme djelovala kao nacionalni pokret Bošnjaka u Sandžaku.
Nedžib Hodžić
Cilj hapšenja, tortura i montiranih sudskih procesa nad Bošnjacima Sandžaka bio je slamanje njihovog političkog pokreta i samim tim iseljavanje sa njihovih životnih prostora.
Nakon hapšenja i privođenja u Novopazarski SUP Nedžib Hodžić je prebačen u okružni zatvor u Kraljevu. Prvih 43 dana proveo je u samici u veoma teškim uslovima. Svakodnevno je trpio psihičke i fizičke torture. U pritvoru je protivno svim konvencijama proveo 34 mjeseca. Da bi u montiranom sudskom procesu bio osuđen na 5 godina zatvora.
75 dana, svakodnevno većinom u noćnim satima Hodžić je odvođen na “ispitivanja”
Rečenica koja se mogla čuti nakon tortura i “ispitivanja” nad Hodžićem bila je: “Pa ovaj čovek je bre nesalomiv”
