Gradovi ožive u vrijeme praznika, naročito po dolasku dijaspore koja zavičaj posećuje najmanje dva puta godišnje, tokom ljetnjeg i zimskog odmora. Njihovom se dolasku raduju svi, od rodbine do trgovaca koji neretko asortiman pripremaju i prilagođavaju potrebama naših ljudi koji dolaze iz inostranstva. Tako su se mnogi u zemlje zapadne Evrope vratili sa domaćim proizvodima iz svog kraja.
Da naš narod voli ono čega nema na Zapadu potvrđuje i trgovkinja iz Novog Pazara Fatima Hasković. Ona za Blic vesti priča da se naši ljudi koji tokom zimskog odmora posjećuju zavičaj, u tuđinu ne vraćaju bez domaćih proizvoda, ajvara, pekmeza, džema, barene paprike, suvog voća, domaćeg pasulja i pletenih vunenih proizvoda.
I za to se mora naći mjesta u prtljažniku. Sve i da Evropa nešto od ovoga ima iz zavičaja je slađe. To za Blic TV potvrđuje i Rifat Župljanin koji posljednje dane zimskog odmora provodi u Novom Pazaru.
Pred povratak u Minhen obavlja posljednje pripreme i kupovinu i priča nam da se u Njemačkoj ne proizvodi kao u Srbiji, te da je sve što kupi i odnese autentično za njegov zavičaj. Ne vraća se u inostranstvo bez pršute, sudžuka, ali i zlata.
“Zlato dosta kupujemo ovdje jer su cijene pristupačnije, ali i modeli i rad na koje smo mi navikli, a toga na Zapadu nema”, objašnjava Rifat.
Dolazak dijaspore značajno se odrazi na domaću ekonomiju. Promet robe i usluga proteklih su nedelja uvećani i za 50 odsto.
Novopazarski trgovci pričaju da je prodaja dobro išla. Kupovala je dijaspora sir i mlečne proizvode, svako je kažu nešto prodao i osetilo se da je trgovina “živnula”. Razlog da budu zadovoljni imaju i novopazarski juveliri. Nadaleko čuven zlatni sokak u tom gradu na jugozapadu Srbije, proteklih nedelja bio je pun. Kupovali su se skupoceni pokloni.
Juvelir Redžep Škrijelj za Blic vesti kaže da se u narodu zadržao običaj kupovine zlata prilikom obilježavanja domaćih svetkovina, nasljeđen od predaka. I dijaspora i ovdašnje stanovništvo sve češće investira u zlato, čuvajući ga za crne dane, s obzirom da je njegova vrednost gotovo na istorijskom maksimumu.
Dolaskom dijaspore ožive gradovi, ulice, trgovine, uslužne radnje. Porodice ih dočekuju u radosti i nakon, uglavnom kratkotrajnog boravka, prate sa tugom i onim što će ih u tuđini podsjećati na duh zavičaja i sve za čim čeznu u mjesecima između dva odmora.
Izvor: Blic
