Zatvorenici u Sjevernoj Koreji primoravaju se na težak fizički rad i tuku ih toliko brutalno da su Ujedinjene nacije saopštile da je možda u pitanju vid mučenja.
Izvještaji o njihovom opakom kažnjavanju samo su se, međutim, nadodali na već postojeće dokaze o povećanju zlostavljanja u represivnoj državi tokom pandemije, kako je rekao Antonio Gutereš, generalni sekretar UN, u dokumentu koji će biti predstavljen skupštini u septembru.
Među novim informacijama je svjedočanstvo jedne žene, koja je rekla da su je toliko snažno udarali cjepanicom po glavi da su joj “odrali kožu na licu, dislocirali vilicu i izbili četiri zuba”. Druga je opisala kako su nju i ostale terali da obavljaju poljoprivredne poslove.
– Vukla sam kola koja inače vuče krava – rekla je ona Kancelariji UN za ljudska prava (OHCHR).
“Vreće za udaranje”
“Gardijan” podsjeća da je visoka komesarka UN za ljudska prava Mišel Bašele u februaru rekla da su pritvorni centri u Severnoj Koreji puni mučenja i prinudnog rada i da je možda u pitanju zločin protiv čovječnosti.
Novi izvještaj, koji uključuje navode od 2010-2019, fokusiran je ponovo na “sistematsku i rasprostranjenu” upotrebu premlaćivanja i drugih neproporcionalno teških kazni dodijeljenih zatvorenicima, kao i prinudni rad.
Svjedoci kažu da su ih u zatvoru tukli i izgladnjivali
Jedna bivša zatvorenica rekla je da su je službenici Ministarstva bezbjednosti udarali štapom, stolicom i kožnim kaišem.
– Nekim zatvorenicima je naređeno da stave svoje glave na rješetke (ćelije) i čuvari bi nas tukli palicom. Za njih smo bili kao vreće za udaranje – navela je.
“Opisana težina premlaćivanja može predstavljati mučenje, koje je zabranjeno bez izuzetaka prema međunarodnom zakonu”, ističe se u izvještaju UN. Zabilježeno zlostavljanje takođe može predstavljati mučenje ili druge oblike okrutnog, nečovječnog ili degradirajućeg postupanja, uključujući teške vidove fizičkog kažnjavanja za manje prekršaje.
Onesvješćivali se od čučnjeva
Jedna osoba je, prenosi “Gardijan”, rekla da je zbog jednog zatvorenika koji je hrkao tokom noći svih 12 osuđenika moralo da uradi 1.000 čučnjeva.
– Ja sam bio mlad pa je bilo OK, ali oni koji su bili stariji onesvijestili su se na licu mjesta – rekao je.
Svjedoci su govorili i o korišćenju takozvanih stresnih položaja.
– U fiksnom položaju, morali smo biti na koljenima sa ostatkom tijela na tlu, rukama pruženim napred i tako ostati satima. Ako bi se pomjerili, tražili bi da isturimo ruke i udarali ih štapom – ispričao je jedan čovjek.
UN strahuju i da se pogoršala ishrana zatvorenika, ali i čitave populacije zemlje kao posljedica pandemijskih restrikcija. Trgovina Severne Koreje sa Kinom je bila u oštrom padu tokom pandemije kovida što je, zajedno sa nizom prirodnih katastrofa i posljedicama međunarodnih sankcija izazvalo ekonomsku krizu.
Svjedočanstva koja je sakupio OHCHR ukazuju da je hrana među zatvorenicima bila neadekvatna i lošeg kvaliteta. Dva bjegunca su odvojeno svjedočila da je bilo smrti kao posljedica neuhranjenosti.
Bijedne porcije
– Hranili su nas samo kukuruznom kašom, oko 100 grama triput dnevno – rekao je jedan bivši zatvorenik.
Brojni navodi odnose se i na prinudni rad, kojem su podvrgnuti i regruti, civili i djeca. Zatvorenici su opisali svoj rad OHCHR-u, od pravljenja vještačkih trepavica do teškog fizičkog rada poput poljoprivrede, sječe drveća i izgradnje. Oni koji su pobjegli ispričali su da su bili kažnjavani premlaćivanjem, smanjenjem ionako bijednih porcija hrane i boravkom u samici ako ne bi ispunili svoje kvote.
Jedan radnik je opisao kako su ih “nadgledala dva-tri čuvara naoružana automatskim oružjem”.
Mnoga svjedočanstva prikupljena su od bivših osuđenika iz sjevernokorejskih zatvora, pritvornih centara ili radnih logora. Ali izvještaj UN navodi da su bjegunci govorili o ljudima koji su poslati u političke logore zbog “nelojalnosti”, poput pokušaja da pobjegnu u Južnu Koreju, religiozne aktivnosti ili kritikovanja države.
Zatvorske kazne za pozive u inostranstvo
Dok Pjongjang poriče postojanje takvih logora, iz UN su ukazali da “prijetnja slanja u politički zatvorenički logor (kwanliso) prožima sve aspekte građanskog i političkog života”.
OHCHR je ukazao da nedavna svjedočanstva ukazuju da se intenzivirao obračun vlasti sa svima koji se bave stranim medijima, posebno filmovima, televizijskim serijama i muzikom iz Južne Koreje.
“Iako mobilni telefoni postaju sve rasprostranjeniji, korišćenje mobilnog da se pozove inostranstvo se takođe nadgleda, sa oštrim kaznama koje se nameću za one koje uhvate, poput zatvora (kyohwaso) na godinu-dvije”, navodi se u izveštaju.
U julu su mladi Sjevernokorejci upozoreni preko zvaničnog lista vladajuće partije da se drže “superiornog” standardnog jezika svoje zemlje – dijalekta iz okoline Pjongjanga – i prate “tradicionalni životni stil”, u okviru napora režima Kima Džong Una da suzbije kulturne uticaje iz Južne Koreje.
Iz OHCHR su rekli da su pozvali sjevernokorejsku vladu da doprinese izvještaju, ali da odgovora još nema.
Blic.rs
