Sin albanskog narko bosa Nasera Keljmendija iz Peći, Elvis Keljmendi uhapšen je u BiH zajedno sa još šest osoba koje se dovode u vezu sa izvršenjem više krivičnih djela.
Elvis je najstariji Naserov sin koji se pored rođene braće Liridona i Besnika nalazi na listi pripadnika kriminalnih kartela iz Meksika i Latinske Amerike.
Prije pet godina osuđen je u Prištini na četiri godine zatvora zbog pokušaja ubistva. Elvisu je kaznu izreklo mješovito sudsko veće Osnovnog suda u Prištini sastavljeno od troje albanskih sudija. Prvobitno je bio optužen za teško ubistvo u pokušaju koje je počinio nad Elvisom Hodžićem u BiH 2010. godine, ali kako je tokom suđenja priznao krivicu optužnica je preinačena u pokušaj ubistva.
U žiži javnosti našao se ponovo kada je 2017. godine uhapšen u Beogradu i to zbog nasilja u porodici i ilegalnog oružja. Elvisa je policiji prijavila njegova djevojka kojoj je navodno u jednom stanu na Zvezdari prijetio da će je ubiti ako ga ostavi.
Osim što je negirao emotivnu vezu sa djevojkom, verovatno jer je oženjen, Elvis se branio bizarnom odbranom govoreći da je nije tukao već da su vježbali za ulogu u jednoj seriji za koju je trebalo da joj obezbjedi angažman. Tada je kod njega pronađen i pištolj.
Porodica Keljmendi
Naser Keljmendi dobro je poznat javnosti jer ga je američka DEA okaraktelisala kao najvećeg regionalnog narko-bosa. Počeo je kao švercer tekstila, ali je u međuvremenu “napredovao” do narkotika.
Do osamdesetih godina, prema podacima bezbjednosnih agencija, Naserovi izvori prihoda dolazili su od šverca tekstila i zlata iz Turske, a tokom sankcija je promjenio svoju djelatnost u skladu sa situacijom pa je tako počeo švercovati naftu, cigarete i narkotike, pa i oružje.
Naser je državljanin Srbije i Bosne i Hercegovine, ali dometi njegovog poslovanja sežu i do Crne Gore gdje posjeduje veliki broj nekretnina, ali i hotel na plaži u Ulcinju. Vlasnik je i hotela na Ilidži. O tome koliko je njegovo bogatstvo veliko govori i podatak da kada je 2007. godine izveden pred sarajevske tužioce, nije znao da navede koliko automobila posjeduje, jer nije mogao da ih se sjeti.
Tokom devedesetih godina, kada je, čini se, njegovo poslovanje doživelo sam vrhunac, protiv Keljmendija su se vodile istrage u nekoliko država. Ipak, to nije bio prvi put da se našao pred sudskim organima. Još 1976. godine u Peći osuđen je na godinu i šest mjeseci zbog pokušaja ubistva.
Maja 2013. hapšen je u Prištini po Interpolovoj poternici koju je za njim raspisala BiH zbog organizovanog kriminala. Pritvor mu je 28. februara 2017. zamenjen kućnim, a 17. marta mu je potpuno ukinut.
Naser Keljmendi
foto: Printscreen Youtube
Postupak protiv Keljmendija je preuzeo Euleks i suđenje mu je počelo 16. januara 2015. Nasera su teretili da je kao vođe organizovane grupe bio odgovoran za ubistvo Ramiza Delalića Ćele u Sarajevu 2007. godine.
Istom optužnicom na teret mu se stavlja posjedovanje 100 kilograma heroina, 150 tableta za izradu sintetičkih droga i oko 2,5 tona prečišćene sirćetne kiseline namijenjene za proizvodnju narkotika.
Keljmendi je prema podacima nekoliko službi otišao toliko daleko da je organizovao oružani napad na kancelariju Unmika u Domu kulture u Peći u namjeri da uništi dokazni materijal o svojoj kriminalnoj djelatnosti.
Operativno podaci BIA govore da je radio i za metohijski klan koji je predvodio Ramuš Haradinaj. Tokom devedesetih navodno je bio jedan od glavnih finansijera OVK, a sa svojom grupom držao je monopol nad prometom droge, oružja, bijelog roblja i duvana na teritoriji Peći.
Zanimljivo je da je u jednom trenutku donirao novac za izgradnju džamije kod Sarajeva, a da su iz tamošnje Islamske zajednici tvrdili da nemaju mogućnost provjere novca koji im donatori ustupaju i da ne znaju na koji način je on stečen.
Liridon Keljmendi
Dobro utabanom stazom kriminala krenuli su i njegovi sinovi koji su više puta dospevali na stranice crne hronike zbog različitih krivičnih djela. Nije im strano nasilničko ponašanje, falsifikovanje…
Drugi sin Liridon Keljmendi ležao je u spuškom zatvoru jer je podstrekivao službenike policije da njemu i bratu Elvisu izdaju lažna dokumenta. On je samo dva mjeseca nakon izlaska iz zatvora ponovo bio uhapšen zbog narušavanja javnog reda. Ubrzo je protjeran iz Crne Gore, a tu državu su napustili i njegovi rođaci i bliski saradnici za koje se sumnja da su pomagali u skrivanju njegovog oca Nasera.
U medijima se pojavio ponovo kao jatak Filipa Vilotijevića i Vukašina Smiljanića.
Filipa Vilotijevića, sina novosadskog kriminalca crnogorskog porijekla Kićuna Vilotijevića, srpska policija tražila je zbog pucnjave na splavu “Džast Vanila” u Beogradu koja se dogodila 2013. godine. Tada je ubijena Tamara Radulović (29) koju je pogodio zaluzali metak. Uhapšen je na prelazu Merdare, a verovalo se da ga je sve vrijeme krio upravo Liridon.
Besnik Keljmendi
Gotovo ista sudbina zadesila je i trećeg Naserovog sina Besnika. U javnosti se pojavio kada mu granična policija Crne Gore avgusta 2014. nije dozvolila ulazak u zemlju, a on tobož bio šokiran kako je to moguće.
– Ne mogu da shvatim iz kog razloga mi je uskraćena sloboda kretanja u državi u kojoj legalno posjedujem hotel i drugu nepokretnu imovinu. Firma koju vodim regularno plaća porez državi. Ako imam ikakav prekršaj neka mi kažu, ne samo u Crnoj Gori, nego bilo gdje u svijetu. Nikome ništa loše nisam uradio – kazao je tada Besnik.
Navodno je vlasnik vile kod koje je uhapšen Jovan Vukotić koji se smatra vođom škaljarskog klana, a prema nekim informacijama živi sa porodicom u Sarajevu.
Sumnjalo se da je porodica Keljmendi čuvala i Čabu Dera u nekoj od svojih rezidencija ili štek stanova, plaćenika odgovornog za više ubistava u Srbiji i Evropi, koji je u Mađarskoj osuđen na doživotnu robiju, a u Srbiji na kaznu od 40 godina zatvora.
U oktobru 2018. godine, u crnogorskoj javnosti se pojavila informacija proistekla od tamošnjih bezbjednosnih službi koja govori da je Alan Kožar, vođa barske kriminalne grupe i saradnik klana Luke Bojovića, takođe utočište pronašao u jednoj od štek-kuća Keljmendija.
(Kurir.rs/Blic)
