Potresna ispovijest: Vojno odijeljenje Opšte bolnice u Novom Pazaru

Senko Župljanin je profesionalno fotograf, koji je stalno zaposlen u Odijeljenju za informisanje pri Gradskoj upravi Novog Pazara. Senko je još poznati humanitarac i lokal patriota, a sada je uključen kao volonter pri Opštoj bolnici, da pomogne bolnici i svojim sugrađanima kojima je pomoć potrebna. Njegovu potresnu ispovijest prenosimo u cijelosti.

“Vojno odijeljenje Opšte bolnice u Novom Pazaru je na mene ostavilo takav utisak da ovu pricu što cu vam sada ispričati nikada za života ne mogu zaboraviti.

Samo život i sudbina mogu ovakvo nešto prirediti. Naš grad je siromašniji za jednog sugrađanina od onih iz plejade koji su svoim djelovanjem u društvenom i političkom dijelu života ostavili dubok trag u našoj čaršiji. Ruka sudbine kada hoce ona ti od života može napraviti neverovatan film.

Tako sam danas prisustvovao događaju kada tog našeg sugrađanina koji je preminuo od virusa Korone odvode iz kapele, i ne bi tu nešto bilo materijala za neku pricu događaj na žalost koji mi Volonteri NP viđamo svakodnevno da se nije desila ra situacija.

Tu odmah preko puta kapele smješteni su vojni šatori i u šatorima oni koji su bolesni od Korone ili virusa Kovida 19.A u jednom od tih šatora je i supruga našeg sugrađanina o kome pišem. Scena da ti se sledi krv u žilama. Odvode dio njenog srca sa kojim je provela cio svoj život, tu preko puta nje, a ona nemo gleda metalna zaštitna ograda ih dijeli samo nekoliko metara i ona mu ne može prići. Dostojanstveno digla ruke uci mu Fatihu, suze niz lice liju ove hanume Pazarske, okolo tišina koja sve govori, gledam ja nju i podignem ruke da izučim dovu za oca mojih prijatelja. Plače ona a meni je žao gledam je onako nemoćnu pa i meni krenu suze nije me sramota reći. Dok kombi sa našim sugrađaninom odlazi na svoje poslednje putovanje, priđioh do ograde i htedoh joj reći nešto za utjehu.. Ali šta reci u tom trenutku nego samo šutjeti….”