Jedan od najjezivijih i najbizarnijih običaja kod srpskog naroda svakako je snohačenje, koje podrazumeva ljubavni odnos između svekra i snahe, koji se javljao zbog bračne nezrelosti ili odsutnosti sina, što je trajalo sve do njegovog punoletstva.
Ovaj običaj nije smatran za grijeh.
Snohačenje je nasleđeno od Južnih Slovena, postojalo je i nakon 1878. godine, pa sve do povlačenja Otomanskog carstva s Balkana 1912. Međutim, potpuno je iskorenjeno tek krajem Drugog svetskog rata.
Praktikovale su ga sve klase društva. Bio je rasprostranjen, kako u selima, tako i u planinskim dijelovima, a očigledno i u gradskim sredinama. Međutim, ovaj običaj nije se “poštovao” samo u Vranjskom kraju, već i u Pomoravlju, gdje je pravilo bilo da se oženi maloljetni dječak, koji još uvek nije sposoban za bračne odnose, sa odraslom devojkom.
SNAHA RODI SVEKRU DIJETE, NIKO NIJE SMATRAO GRIJEHOM
Nažalost, iz ovakvih veza, često se dešavalo da snaha svekru rodi dijete. Snohačenje niko nije smatrao grijehom, pa čak ni mladi muškarci čije su žene spavale s njihovim očevima, jer su i oni ponavljali ovaj običaj kada su odrasli.
Ovaj bizaran običaj je pronašao i svoje mjesto u romanu “Nečista krv” Bore Stankovića, gdje se govori o djeda Velji koji je sa svim svojim snahama snohačio, a one su ostajale trudne s njim.
– Svi iz jednog sela kao da su od jednog oca, matere, jedne kuće, a ne iz čitavog kraja – ovako je Bora Stanković u svom romanu opisao snohačenje.
(Telegraf.rs)
