Uprkos tome što bi Rio Tinto eventualno sa sobom donio neki nemali novac u Srbiju, a samim tim i nova radna mjesta, narod je ipak prepoznao ono što mu je prioritet, a to je zdravlje. Građani Srbije su na protestima u prethodnom periodu pokazali zavidnu odlučnost, ekološku svijest i razumijevanje životnih prioriteta. Između zdravlja budućih generacija i ekonomskog razvitka kraja izabrali su zdravu životnu sredinu kao vrhovnu vrijednost za sve generacije. I tako, protesti su bili i prošli, zaustavljen je rad ove kompanije(makar privremeno).
Zanimljiva je i čudna svijest ljudi u Novom Pazaru koji godinama udišu zagađen vazduh, ali bez ikakvog novca zauzvrat, bez velike opšte koristi za sam narod i bez novih radnih mjesta kojih je u Pazaru manje nego 2018.
Vazduh u ovom gradu, koji je dokazano jedan od zagađenijih u Srbiji, prodire direktno u krv, kažu ljekari i stručnjaci, mada je to nešto što je zdravorazumski sasvim izvjesno.
Čudno je da se u ovom slučaju malo ko pita o nuspojavama. Nema ni stotog dijela onog besomučnog traganja za nuspojavama kao u slučaju priče i efektima vakcina npr.
Građani imaju razna nagađanja zašto je vazduh zagađen, priče kruže gradom, ne znaju sa sigurnošću ko i zašto zagađuje, ali se ne vidi ni jako interesovanje da to nadležne službe ispitaju.
Pomislio bi čovjek da je neka od epizoda Zone sumraka ali ni ekološka udruženja, ni čuveni ekolozi i kabineti za Zaštitu životne sredine ništa ne pominju na ovu temu.
Građani posmatraju rad peletara i mini fabrika, mirno posmatraju dim koji fabrike ispuštaju neposredno u blizini kuća i stambenih objekata u gradskom naselju, relativno blizu samom centru grada.
Zabrinuti pojedinci koji se individualno bave ovom temom najviše sumnjaju na peletaru “Numanović”, da je ona ključni uzrok zagađenja, jer svi koji žive u blizini bukvalno su zasuti česticama koje padaju i koje se talože na automobile, dvorišta i prozore.
Posle samo jedne noći na automobilma bude debeo sloj praha iz vazduha. Pojedine obrazovne ustanove i pojedinci su pozvali inspekcijske službe i prijavljivale problem, ali se ni lokalne ni republičke službe nisu oglašavale.
Nije valjda da vlasnici fabrika sa nešto novca imaju moć da ugrožavaju zdravlje građa godinama?
Automobili u naselju peletare Numanovići
Javna tajna u Novom Pazaru je da i manje proizvodne jedinice lože dio otpada od materijala koje koriste.
Drugi problem je zagađena voda. Ljudi u Novom Pazaru mirno posmatraju izlivanje hemikalija iz fabrika zbog kojih nestaje biljni i životinjski svijet u rijekama, posmatraju krv koja se izliva iz klanica.
Nedavna su istraživanja pokazala da rijeke po kvalitetu vode postaju otvorena kanalizacija.
Postavlja se pitanje: Kako građani da koriste šetališta i kejeve ako znaju da šetaju pored zagađene vode neugodnog mirisa?Ima li nekog da to brine?
Opštem nezdravom ambijentu značajno doprinosi i divlja gradnja, bez mjere i nekog urbanističkog plana gdje vlasnici maksimalno štede i zaobilaze propise koji ih koštaju. Svakodnevno građani posmatraju kako niču zgrade bez obaveznih igrališta, dvorišta ili zelenila.
Koji je to vlasnik stambenih jedinica po završetku zgrade posadio drvo u poslednje dvije decenije?
Građani bivaju sve više zatrpani betonom, bez čistog vazduha da udahnu.
Neki, doduše u malom broju, su se priključili ekološkim protestima u proteklom periodu, ali ne i za svoj grad ne za svoje probleme. Zašto?
