Kada sam prošle godine posle obeležavanja Dana pobede nad fašizmom u Narodnom pozorištu, u Danasu napisao tekst „Draža pored Tita blamaža Srbije“, nadao sam se da se sličan skandal neće više nikad ponoviti. Međutim, upravo se to dogodilo. Kada sam u prošle sedmice pročitao intervju Boška Obradovića, lidera Srpskog pokreta „Dveri“, pod naslovom „Predložiću američkom ambasadoru da Srbija i Sjedinjene države zajedno podignu spomenik đeneralu Draži“ (Danas 4. maj 2022), doživeo sam duboko razočarenje. Jer, Boškov predlog ne mogu nikako drugačije okarakterisati nego kao drugu po redu veliku blamažu Srbije!
Da podsetim, prošlogodišnju svečanu akademiju povodom obeležavanja Dana pobede nad fašizmom režirao je dični reditelj Dragoslav Bokan, javnosti poznat kao redovni učesnik u emisijama TV Pink i TV Happy, kada treba bez ikakve ograde veličati „nepogrešivi“ vladajući režim i lik i delo našeg neprikosnovenog vođe. Bokan je kao glavno scenografsko rešenje našao prikazaivanjem portreta Tita i Draže na pozadini pozornice, sa Dražom na prvom mestu! Bez sumnje. Poneo se tako kao da narod ne zna šta šta je antifašizam.
Predlog za podizanje spomenika Draži zajedno sa Amerikancima zbog spašavanja preko 500 pilota u Drugom svetskom ratu izneo je jedan od lidera opozicije. Treba odmah reći da ovom ujdurmom Boško Obradović vređa zdrav razum i da je apsolutno neprihvatljivo bilo kako povezivati osuđenog nalogodavca velikog broja istorijski dokazanih ratnih zločina u Bosni, Crnoj Gori i Srbiji sa vodećom svetskom antifašističkom silom u Drugom svetskom ratu!
Ko je ustvari bio Draža najbolje se može ilustrovati sa dva primera „vojevanja“ njegovih četničkih jedinica sa nedužnim srpskim i bošnjačkim civilima 1943.godine. Jedan primer se odnosi na šumadijska sela Vranić i Kopiljari, slučaj koji je dosta poznat javnosti, a drugi primer govori o neviđenom masakru bošnjačkih civila u Pribojskom srezu, o kojem se do nedavno zaverenički ćutalo.
Muhamed Mulaganović
Naime, pošto su pukovnik Jevrem Simić i kapetan Nikola Kalabić 27. novembra 1943.godine, u ime Vrhovne komande potpisali primirje sa Nemcima i posle dobijene Dražine instrukcije „da treba voditi energičnu borbu protiv partizana, nemilosrdno uništavati njihove jatake iz redova civilnog stanovištva i kažnjavati oficire koji ne pokažu dovoljno zalaganje u toj borbi“, četničke jedinice su u noći 20-21. decembra 1943. godine u Vraniću ubile 67 meštana, od dece u kolevci do staraca! Bio je to nezapamćen zločin u Šumadiji od strane neke srpske formacije.
Ćutanju za vreme Tita, kao i posle Tita, o najmasovnijem i najbrutalnijem zločinu Jugoslovenske vojske u otadžbini u Drugom svetskom ratu u Srbiji, u Pribojskom srezu 1943.godine, došao je kraj! Iz štampe je izašla knjiga „Da pravda ne utihne“, u kojoj je objavljen celovit spisak 3205 civila bošnjačke nacionalnosti iz svih sela Pribojskog sreza počev od beba do brojnih trudnica i staraca, među kojima je bilo 1650 dece, koje su četnici nemilosrdno noževima i kamama zbrisali sa lica zemlje za samo 20 dana, od 5–25. februara 1943. godine! Nisu ubili ni jednog pripadnika Muslimanske milicije, jer tih boraca nije ni bilo u Pribojskom srezu!
Na osnovu istražene arhivske građe istoričar Milan Radanović je utvrdio, da je posle dobijene zapovesti Draže Mihailovića 1. januara 1943. godine „da treba raščistiti sa Turcima i uništiti Muslimansku miliciju do Drine“, monstruoznu operaciju namernog istrebljenja što većeg broja bošnjačkih civila bez obzira na pol i dob, vodio je četnički vojvoda Pavle Đurišić. Njegovo ime, kao i imena kapetana Vojislava Lukačevića, majora Zaharija Ostojića, poručnika Vuka Kalaitovića, poručnika Aleksandra Šoškića, poručnika Vukole Tomića i potporučnika Ćirila Dimitrijevića, koji su bili na čelu četničkih odreda masovnih ubica, ostaće crnim slovima zapisano u istoriji! Projekt četničkog ideologa pravnika Stevana Moljevića, napisan u junu 1941. godine, pod nazivom „Homogena Srbija“, „da buduću teritoriju Srbije treba očistiti od nesrpskih elemenata“, realizovan je u Pribojskom srezu 1943.godine na najsvirepiji mogući način!
Posle ove zločinačke akcije ugled JVuO je bio trajno narušen. Nekažnjavanje oficira odgovornih za počinjeni masakr u Pribojskom srezu, a pre mesec dana i u Bjelopoljskom srezu, narušilo je još tokom rata Mihalovićev ugled kao vrhovnog komandanta.
Autor je politikolog iz Nove Varoši
Izvor portal Direktno
