Iako je relativno malo onih koji i prije ovih užasnih kovid dana nisu čuli za njega, Asmir Kolašinac, koji se već 16 godina bavi vrhunskim sportom, postao je ovih dana medijski eksponiraniji nego kad je svojevremeno donosio medalje sa velikih takmičenja.
Poruka koju je poslao ministru zdravlja Zlatiboru Lončaru, zato što ga i lično poznaje, da je u Sjenici situacija više nego alarmantna i da je to više vapaj nego poruka, dobila je u javnosti veliki prostor kao potvrda da i u Srbiji kakva danas jeste, makar ponešto zavisi od građanina obespravljenog, posebno kad je velika kriza u pitanju.
Odgovor ministra bio je poluprazan, ali je javno mnjenje ipak okrenuto ka gradiću na Pešterskoj visoravni, gde je život ovih dana bio malo vredan.
Viđan je Asmir i prije vapaja kako svakodnevno volontira i pomaže, nošenjem donirane opreme, pa čak i oboljelih sugrađana, nedavno je i donirao respirator bolnici u Sjenici, a očigledno je da je činjenicu da je jedna od rijetkih javnih ličnosti u tom gradu, tačnije svoje ime pokušao da upotrebi za bilo kakvu pomoć.
Iako je spletom okolnosti rođen u Skoplju pre 35 godina, Sjenica je mjesto gdje je odrastao, i uz Beograd, proveo najviše vremena.
I poslednjih godina, prema sopstvenim riječima, tu provodi mesec-dva godišnje, i ništa mu ne može zamijeniti ljepote Pešteri. Koliko je god njegova akcija donijela rezultata i olakšanje, Asmir je svojim činom dao primjer da uvijek treba pokušati.
Sportsku karijeru počeo je na starom stadionu u rodnoj Sjenici, a u vrhunsku atletiku ušao u Beogradu, u AK Partizan, kod trenera Nikole Tomaševića.
Bacanje kugle je disciplina u kojoj na ovim prostorima postoji određena tradicija, bez obzira što smo zbog kompletne logistike koja je potrebna vrhunskom bacaču, inferiorni u odnosu čak i na susedne zemlje.
Najveći uspjeh u karijeri ostvario je na Evropskom prvenstvu na otvorenom u Helsinkiju 2012, kada je osvojio bronzanu medalju sa hicem od 20,36 metara. Godinu dana kasnije na Evropskom dvoranskom prvenstvu u Geteborgu postao je šampion kada mu je kugla sletjela na 20,36 metara. Lični rekord mu je 21,58 u Beogradu na otvorenom, juna 2015, i 21,05 u dvorani prošle godine.
Tri puta je učestvovao na Olimpijskim igrama, u Pekingu 2008, Londonu 2012, gde je postigao najbolji plasman i hicem od 20,71 zauzeo sedmo mjesto i 2016. u Riju.
Bio je na pet svjetskih prvenstava na otvorenom i četiri u dvorani, vrlo često je imao problem sa povredama uoči ili na samim velikim takmičenjima. Najveći problem pri održavanju težine je što obožava slatkiše.
Izvor: Danas.rs
