Tutin se našao u centru pažnje javnosti u Sandžaku nakon što su građanski aktivisti, predvođeni Nedžadom Čalakovićem, pokrenuli debatu na društvenim mrežama o prekomernoj potrošnji bivše lokalne vlasti. Otkriveni dokumenti osvjetlili su navodnu zloupotrebu sredstava iz opštinskog budžeta, posebno u vezi s nabavkom i korištenjem službenih telefona.
Izvještaji ukazuju da je prethodna administracija, pod vođenjem Stranke demokratske akcije (SDA) Sandžaka, utrošila više od 2,5 miliona dinara iz budžeta na službene telefone, izazvavši time ogorčenje građana. Ukupno 22 mobilna uređaja, uključujući tri izrazito skupa modela Samsung S23 Ultra sa 512 GB memorije, dodijeljena su zaposlenima i funkcionerima. Među korisnicima najluksuznijih uređaja našli su se visoki dužnosnici, uključujući Selmu Kučević, narodnu poslanicu SDA Sandžaka, koja formalno nije bila dio lokalne uprave.
Korisnici ovih luksuznih telefona bili su ključne figure prethodne vlasti, uključujući tadašnjeg predsjednika opštine Salih Hot i načelnika opštinske uprave Muamera Mavrića. Ostali mobilni telefoni marke Honor dodijeljeni su rukovodiocima odjeljenja, pomoćnicima predsjednika, savjetnicima predsjednika, sekretarici predsjednika, upravniku Centra za azil, članovima Opštinskog vijeća iz redova SDA Sandžaka, javnom pravobraniocu i njegovom zamjeniku, sekretaru Skupštine, pa čak i nekim od portira.
Dok građani Tutina suočavaju se s ekonomskim izazovima i traže bolju budućnost, ovakve vijesti dolaze kao hladan tuš. Izražavaju zabrinutost da su telefoni samo “vrh ledenog brijega” kada je riječ o rasipanju bivših vlastodržaca. Komentari građana na društvenim mrežama kreću se od ironičnih do ogorčenih, ukazujući na nezadovoljstvo upravljanjem gradom i rasipničkim ponašanjem vlasti. Komentari na ovu temu, na društvenim mrežama, su sljedeći:
“Možda nisu bili stručni u vođenju grada, ali su sigurno bili majstori u odabiru luksuznih telefona na račun građana.” “Za telefone, halalosum, par hiljada € nije opasno, treba proveriti u katastru u Tutinu, Pazaru, Beogradu, Sarajevu, Ulcinju, Istanbulu, koliko stanova, kuća, placeva, lokala… Telefoni su kikiriki…” “Brate, opštinski novčanik nije bio kod 100 ljudi, maksimum 5 ljudi je držalo taj novčanik. Ista imena su i u katastrima i u prodavnicama telefona i u ćevabdžinicama i na benzinskim pumpama…” “Oni su trošili opštinski budžet kao da im je babo to ostavio u testamentu. Takav odnos su imali pojedinci prema onom što im je haram.”
Ovaj slučaj ne samo da naglašava važnost transparentnosti i odgovornosti u upravljanju javnim sredstvima, već i ulogu građanskog aktivizma u zaštiti demokratskih vrijednosti. Inicijativa Nedžada Čalakovića služi kao podsjetnik da su budni građani ključni čuvari javnog interesa.
Slučaj Tutina trebao bi poslužiti kao opomena svim dužnosnicima da su na službi naroda. Građanska hrabrost osoba poput Čalakovića ključna je u borbi protiv korupcije i nepotizma, pokazujući da promjena počinje snažnim glasom zajednice.
S druge strane, ponašanje nove vlasti, koja se distancira od praksi svojih prethodnika, obećava novi početak za Tutin. Odbacivanje luksuza na račun građana i svjesno odricanje od privilegija koje dolaze s položajem signaliziraju novi pristup upravljanju i potrebu za izgradnjom povjerenja između vlasti i građana.
U konačnici, Tutin danas stoji na raskrsnici između prošlih praksi i budućih obećanja. Uspjeh nove vlasti u ispunjavanju tih obećanja, uz neprekidnu podršku i nadzor građanskog društva, odredit će ne samo budućnost ovog grada, već i dubinu demokratskih vrijednosti u društvu koje teži pravednosti i transparentnosti.
