Devedesete godine prošlog vijeka ostaće zauvijek u sjećanju ljudi na Balkanu kao godine rata, jeftine propagande i turbo folka. Svjedoci smo posljednjih godina, a naročito u posljednjih par mjeseci, povratka na scenu istog sistema vrijednosti.
Revitalizacija projekta Velike Srbije, upakovane u modernije pakovanje nazvano “Srpski svet” sve više uzima maha. Ministar unutrašnjih poslova Srbije sve glasnije potencira ovu priču, a već je svima jasno, šta Vučić misli, to Vulin govori.
Danas je 15. septembar, proglašen od srpskih lidera (čitaj Vučić) “Danom srpskog jedinstva”, i ovom prilikom preporučeno je svim Srbima širom svijeta da istaknu zastave Srbije. Širom Srbije se jednolični zidovi farbaju trobojkama, spremaju se bilbordi, školska godina počinje himnom, a hapsi se hrabra učiteljica Adela Melajac, koja se drznula da učenicima pusti i himnu svoje (i njihove) nacionalne manjine. U Crnjoj i Goroj mitropolit SPC vrši helikopterski desant na Cetinje, a prosrpska vlada Crnje a i Gore se naprasno prisjeća odluke iz 2005. da cetinjski manastir treba da pripada državi, i to baš dan nakon najave lokalne vlasti Cetinja da manastir treba da pripadne CPC.
Da nam ne zafali turbo folka pod šatorima i na svenarodnim “spontanim” okupljanjima, sa sve četničkim pjesmama i bacanjem bombi svojski se trude Vulin i Dodik, narodni poslanik Đuka (zvani Bizon), Toma Mona, i naravno Dačić.
I dok se bošnjački lideri u Sandžaku svađaju i glože (slično kao i u BIH), boreći se za što bolje pozicioniranje pred predstojeće parlamentarne izbore, dotle se pod nepoznatom optužnicom u Srbiji hapse nekadašnji borci Armije BIH, a Vučić dočekuje svoju političku mentorku i jedno od svojih najjačih uporišta u međunarodnoj zajednici, Angelu Merkel.
Kakve se poruke šalju građanima? Poruka je da je situacija veoma zategnuta, na ivici incidenta ili maltene rata, a u jednom trenutku “nacionalni lideri” će se pojaviti kao spasioci i pomiritelji i uspjeti da usijane narodne glave dozovu pameti, poliju hladnom vodom i objasne im da je 2021. a ne 1991. godina i da treba zajedno da idemo u Evropu i svijet a ne da se vraćamo ratovima i svađama.
Prisustvujemo, po ko zna koji put, usavršenom patentu balkanskih lidera (predvođenih neprikosnovenim liderom Vučićem), tzv. Balkanskom vremeplovu, u kome nas agresivnom medijskom kampanjom vrate u devedesete, da bi nas u trenutku koji njima najviše odgovara vratili nazad, spasivši nas, po ko zna koji put, pošasti rata.
Građani, odnosno oni među njima koji ne gutaju propagandu, biraju drugi put, onaj evropski, pa tako, kako iz Srbije, tako i iz BIH, svakog minuta u Evropu odlazi, da se nikad ne vrati, po jedna tročlana porodica.
Da li je ovo balkanski vremeplov i vraćamo li se u devedesete? Ovo je pitanje je koje se sve češće može čuti pa sandžačkim mahalama, a odgovor nam tek predstoji u narednom vremenskom periodu.
Autor Radakcija Sandžak Danas
Slika: Corax Predrag Koraksić
